 Een kind ont-wikkelt langzaam zijn eigenheid met wat het bij zijn geboorte meekreeg. Beetje bij beetje pakt het steeds meer vermogens uit om ze te integreren in het ‘in wording zijnde’ van zichzelf. In dat ont-wikkelen kunnen we enkele fases herkennen. Belangrijk is dat elke fase geleefd kan worden en er niet te vroeg wordt doorgespoeld zodat alle aspecten van die fase tot rijping kunnen komen en het kind met de vruchten van die fase in een volgende periode kan doorgroeien
 Wanneer een wezen opnieuw de wereld begroet,
zijn gelaat in jouw schoot verstopt en het verborgene laat doorschemeren in nog gesluierde dromen verwezenlijkt het een verlangen tot worden van leven, in leven, als leven. Aangekonigd, lang gekoesterd of plots begrepen. Zacht ontvangen of onverhoeds overweldigd. Tijd om door te geven, tijd om aan te nemen.
 Ze bestaan niet. Toch voeden we hen massaal op alsof ze zouden bestaan. Soms lijkt het zo. Dat ze weldegelijk stout zijn. En dan hebben we heel wat technieken die de één of andere vorm van straffen of belonen inhouden klaar staan die de stoutheid in het kind zullen intomen, beteugelen, omplooien.
 Op een dag is het zo ver. Dan vallen voor het eerste de blaadjes van de rode roos van jouw dochter. Haar maanmond toont nu: ze wordt een jonge vrouw. Ze laat stilaan haar meisjes-tijd achter zich om haar vrouw-zijn te ontplooiien. Al eeuwenlang en in vele culturen is dit een belangrijke fase die gevierd wordt door een hele gemeenschap. Hoe kunnen we vandaag de dag onze dochters op een betekenisvolle manier inleiden in het ontluiken van de jonge vrouw in zichzelf?
 In het ochtengloren van de aankondiging klinkt het vage lied van een zoon of dochter. Is er een mooier loflied dan het Leven doorgeven? Hoe doen vaders dat en wat doet het met hen wanneer zij van mannen tot vaders worden geweid? Een verkenning in hun rol, een belangrijke rol, onoverkomelijk betrokken aan de zijlijn van hun existentiële ode.
 Kinderen die amper willen eten of enkel boterhammen of koekjes graag lusten. Sommige ouders hebben al vanalles geprobeerd: een snoepje beloven als het bord wordt leeggegeten of belonings-stickers plakken, spelletjes spelen met vork en lepel, boos worden,... meestal helpt niets of slechts tijdelijk. Ze zijn gefrustreerd en vaak ook bang dat ze ziek zullen worden als de kinderen niet genoeg eten, wat van hen een slechte ouder zou maken.
 We weten ondertussen al wel dat chemische stoffen, nicotine,alcohol of andere drugs het kind erg kunnen schaden. Maar ook ergenissen, spanningen, stress, woede, groot verdriet, eetstoornissen, zorgen over teveel kilo’s worden opgeslagen in het celgeheugen van het kind. Is het kind gewenst? Hoe is de relatie tussen de ouders? Ervaart de moeder veel stress?
 Nieuw leven verwelkomen is een grote wens vele koppels. Maar niet iedereen is gezegend met een moeiteloos traject. De laatste jaren is de fertiliteitsindustrie big business geworden. Vandaar dit artikels als uitnodiging om even stil te staan bij als dat willen en moeten.
Want wat gebeurt er wanneer wij in de stroom van het leven gaan staan en meevloeien met wat het leven toont en biedt...of net niet... Wat gebeurt er wanneer we blijven stilstaan in de afwezigheid van wat we verlangen of denken te verlangen?  Bevallen is een beetje afscheid nemen... Je verwelkomt je kleintje in een nieuwe wereld, een nieuwe omgeving, in een nieuw leven. Geboren worden is een beetje afscheid nemen... je babytje laat de veilige, geborgen wereld van zijn warme, waterige baarmoederhuisje achter zich. Maar ook de etherische wereld waar het nog een grenzeloos wezen was.
 Het leven van de vrouw wordt gekenmerkt door twee belangrijke momenten: het begin van de menstruatie en het einde, de menopauze. Voor wie ook moeder is, is het baren een derde belangrijk knooppunt, kruispunt in het groeiproces als vrouw.
De cyclische aard, gebaseerd op het mogelijkheid van de vrouw om leven te geven speelt dus een cruciale rol in een vrouwenleven. Vele vrouwen ervaren dit echter als vervelend, vies, iets dat best geregeld en gecontrolleerd wordt.  Elke dag reizen er duizenden beelden door ons hoofd. Welke gedachten heersen er in jouw innelijk beeldenlandschap? Wist je dat ze ook verder reizen...en ergens aankomen? Hoe je als ouder/opvoeder denkt over de kinderen die je begeleidt bepaalt namelijk mee hun gedrag. Bewust zijn van je eigen gedachten en hun invloed is dan ook een must voor de bewuste ouder.
 Je zou het misschien niet verwachten maar bevallen is een sensueel en zelfs een seksueel proces.
Wat zou er gebeuren moest de hele ervaring van het bevallen veranderen van stress en pijn in liefde en plezier? Een bevalling die plaatsvindt in dezelfde sfeer als het liefdesspel bij de conceptie, met dezelfde kwaliteit aan intimiteit...  Geboren worden is een hele belevenis. Ongeveer negen maanden lang lag je baby de baden in de veilige cocon van jouw baarmoedernest. En dan...is het tijd om de wereld tegemoet te treden. Maar welke wereld zal de baby ontmoeten? Ziehier een artikel over het belang van de eerste uren na de geboorte en wat deze een leven lang kunnen betekenen.
|
