Op een dag is het zo ver. Dan vallen voor het eerste de blaadjes van de rode roos van jouw dochter. Haar maanmond toont nu: ze wordt een jonge vrouw. Ze laat stilaan haar meisjes-tijd achter zich om haar vrouw-zijn te ontplooiien. Al eeuwenlang en in vele culturen is dit een belangrijke fase die gevierd wordt door een hele gemeenschap. Hoe kunnen we vandaag de dag onze dochters op een betekenisvolle manier inleiden in het ontluiken van de jonge vrouw in zichzelf?

Kinderen die amper willen eten of enkel boterhammen of koekjes graag lusten. Soms hebben al vanalles geprobeerd: een snoepje beloven als het bord wordt leeggegeten of belonings-stickers plakken, spelletjes spelen met vork en lepel, boos worden,... meestal helpt niets of slechts tijdelijk. Ze zijn gefrustreerd en vaak ook bang dat ze ziek zullen worden als de kinderen niet genoeg eten, wat van hen een slechte ouder zou maken.

Voeding heeft niet enkel met fysiek voedsel te maken. De emotionele waarde van voeding telt evenzeer.
Je kan dit thema dus vanuit verschillende invalshoeken bekijken:
- Wat zijn gezonde eetgewoonten?
- Welke rol speelt de emotionele voeding?
- Wat spiegelt jouw kind je over deze thema's?

We weten ondertussen al wel dat chemische stoffen, nicotine,alcohol of andere drugs het kind erg kunnen schaden. Maar ook ergenissen, spanningen, stress, woede, groot verdriet, eetstoornissen, zorgen over teveel kilo’s worden opgeslagen in het celgeheugen van het kind. Is het kind gewenst? Hoe is de relatie tussen de ouders? Ervaart de moeder veel stress?
 
Tot voor kort geloofde men dat kleine baby’s niets voelden en zich hier zeker niets van zouden herinneren, laat staan dat een foetus zich iets zou herinneren.
Herinneren betekent her-inneren: innerlijk maken, opslaan dus. Nu is het zo dat je herinneringen niet worden opgeslaan in je hersenen maar in je cellen. Bruce Lipton toonde dit de voorbije jaren aan en sprak ons over celgeheugen. Dit wil zeggen dat het embryo, vanaf de eerste celdeling herinningen opslaat.

Bevallen is een beetje afscheid nemen... Je verwelkomt je kleintje in een nieuwe wereld, een nieuwe omgeving, in een nieuw leven. Geboren worden is een beetje afscheid nemen... je babytje laat de veilige, geborgen wereld van zijn warme, waterige baarmoederhuisje achter zich. Maar ook de etherische wereld waar het nog een grenzeloos wezen was.
Het zal moeten wennen aan ademen door de longen, drinken opnemen via de mond, koude- en warmtesensaties, kleertjes op de huid, mama die er niet meer ALTIJD is. Het zal moeten wennen aan een wereld waarin niet iedereen meteen begrijpt wat het voelt, ervaart, nodig heeft. Zo is het best spannend voor een klein wezentje om vanuit de wereld van volledige bescherming en verbinding de overstap te maken naar een wereld van afhankelijkheid en indrukken. En zo neemt het afscheid van zijn vorige bestaan als energetisch wezen, zijn knusse acquatische baarmoedertank waarin het negen maand lang heeft mogen vertoeven, om een leven aan te gaan, een lichaam te bewonen, een wereld te veroveren.

Het leven van de vrouw wordt gekenmerkt door twee belangrijke momenten: het begin van de menstruatie en het einde, de menopauze. Voor wie ook moeder is, is het baren een derde belangrijk knooppunt, kruispunt in het groeiproces als vrouw.
De cyclische aard, gebaseerd op het mogelijkheid van de vrouw om leven te geven speelt dus een cruciale rol in een vrouwenleven. Vele vrouwen ervaren dit echter als vervelend, vies, iets dat best geregeld en gecontrolleerd wordt.

Ooit was het anders, toen leefden vrouwen samen, en vrouwen die samenleven menstrueren tegelijk, waardoor de vrouwen uit een groep of stam steeds in dezelfde periode samen bloedden, afgestemd op de fases van de maan.

Elke dag reizen er duizenden beelden door ons hoofd. Welke gedachten heersen er in jouw innelijk beeldenlandschap? Wist je dat ze ook verder reizen...en ergens aankomen? Hoe je als ouder/opvoeder denkt over de kinderen die je begeleidt bepaalt namelijk mee hun gedrag. Bewust zijn van je eigen gedachten en hun invloed is dan ook een must voor de bewuste ouder.

De scheppende kracht van onze verwachtingen

In één van mijn lezingen kwam een moeder met hetvolgende verhaal. Ze deelde het co-ouderschap met haar ex-partner en merkte op dat de resultaten van de toetsen van haar dochter schommelden naar gelang ze die week bij de vader of bij de moeder verbleef...

Je zou het misschien niet verwachten maar bevallen is een sensueel en zelfs een seksueel proces.
Wat zou er gebeuren moest de hele ervaring van het bevallen veranderen van stress en pijn in liefde en plezier? Een bevalling die plaatsvindt in dezelfde sfeer als het liefdesspel bij de conceptie, met dezelfde kwaliteit aan intimiteit...

We nemen even een kijk in de geschiedenis die onze mentaliteit betreft bevallen gevormd heeft en hoe de hormonen die het bevallingsproces vorm geven reageren naar gelang de omgeving en sfeer die er aanwezig is.

Geboren worden is een hele belevenis. Ongeveer negen maanden lang lag je baby de baden in de veilige cocon van jouw baarmoedernest. En dan...is het tijd om de wereld tegemoet te treden. Maar welke wereld zal de baby ontmoeten? Ziehier een artikel over het belang van de eerste uren na de geboorte en wat deze een leven lang kunnen betekenen.

Hechting of scheiding?
Een halve eeuw geleden was het in onder andere Amerika ziekenhuisroutine om bevallingen ‘uit te voeren’ onder volledige narcose. Het kind werd uit de buik gesneden en te rusten gelegd, het kon uren soms dagen duren voordat de moeder het te zien kreeg.