Innata
  • home
  • Begeleiding
    • voluit vrouw
    • welkom baby
    • Zalig zwanger
    • zorgeloze kraamtijd
    • verbonden ouder
    • Hoe ga ik te werk
  • Levenskrachtritueel
  • Contact&info
  • Blog
  • home
  • Begeleiding
    • voluit vrouw
    • welkom baby
    • Zalig zwanger
    • zorgeloze kraamtijd
    • verbonden ouder
    • Hoe ga ik te werk
  • Levenskrachtritueel
  • Contact&info
  • Blog

De moederzorg

10/4/2022

 

#vermoeidheid #ouderschap

Foto
Ik zie ze vaak, die moeders die zorgen, zo veel ver-zorgen dat ze ver van zichzelf zijn gaan leven. Ik herken ze zo goed. Ze zijn mijn spiegels en mijn missie.
Het zit in onze vrouwelijke natuur om te zorgen voor anderen en zorg te dragen voor onze omgeving. Anderen gelukkig zien door onze bijdrage kan een gevoel van voldoening geven, zingeving.
​"Dankzij mij" zuchten we dan. Maar wordt het niet al snel "wat zouden ze doen zonder mij", tot we verzanden in "waarom moet ik altijd alles doen!"? Grenzeloos zorgen. We kunnen er onze identiteit aan ophangen en ons in verliezen. Er is meer nodig om een gelukkig en vervullend leven te leiden. Zelfzorg en zelfliefde klinkt het dan al gauw. "Het is je gegund" moet ons dan eindelijk de innerlijke toestemming geven. Zelfzorg is meer dan eens naar de sauna gaan. Zelfliefde is meer dan nieuwe kleren kopen. Wanneer we ons zo verloren zijn in de beweging naar buiten toe zal een uitstapje die innerlijke leegte niet opvullen. Het louter aanpassen van de buitenwereld kan een hol gevoel niet inkleuren. Wanneer we ons verloren zijn in verwachtingen, in moeten en in "wat zouden de anderen willen?", volstaat het niet om "nee" te zeggen. Het is de leegte die knaagt, het gemis, het gevoel van onvoldaanheid zoals een knorrende maag. "Voed me" smeekt het. Voed me met levensvuur. Mijn vuur, mijn oorspronkelijke vonk, steek me terug aan. Voed me met echte blikken, diepe gesprekken, warme aanraking. Voed me met die muziek die mijn hart terug openbreekt. Beweeg me doorheen mijn schaduwen. Laat me herinneren wie ik in oorsprong ben. Laat me zien wat ik vergat te koesteren. Dan kan zorgen een andere kleur krijgen. Dan zorgen we niet meer hersenloos op automatische piloot doorheen de race van het do-to lijstje. Misschien wordt onze zorgzame zorg dan zelfs één van de manieren om onze eigenheid uit te drukken. Ons licht te schijnen. Onze levensvreugde te delen. Een bezielde zorg vanuit een gevoedde innerlijke kern.
​

geschreven door Kathlien Bridoux 
> Niets van dit artikel mag kopiëerd worden zonder toestemming te vragen aan de auteur <

Comments are closed.
Powered by Create your own unique website with customizable templates.