 Op een dag is het zo ver. Dan vallen voor het eerste de blaadjes van de rode roos van jouw dochter. Haar maanmond toont nu: ze wordt een jonge vrouw. Ze laat stilaan haar meisjes-tijd achter zich om haar vrouw-zijn te ontplooiien. Al eeuwenlang en in vele culturen is dit een belangrijke fase die gevierd wordt door een hele gemeenschap. Hoe kunnen we vandaag de dag onze dochters op een betekenisvolle manier inleiden in het ontluiken van de jonge vrouw in zichzelf?
 In het ochtengloren van de aankondiging klinkt het vage lied van een zoon of dochter. Is er een mooier loflied dan het Leven doorgeven? Hoe doen vaders dat en wat doet het met hen wanneer zij van mannen tot vaders worden geweid? Een verkenning in hun rol, een belangrijke rol, onoverkomelijk betrokken aan de zijlijn van hun existentiële ode.
|
